مسواک زدن مکرر دندان با خطر پایین تر دیابت مرتبط است
این مطالعه مسواک زدن مکرر دندانها را با کاهش خطر دیابت در حالی که بیماری دندان و از بین رفتن دندانها همراه با افزایش خطر است ، مرتبط می کند. اثر قوی مسواک زدن در بزرگسالان و زنان جوان.
مسواک زدن سه بار در روز یا بیشتر با 8٪ کاهش خطر ابتلا به دیابت مرتبط است ، در حالی که وجود بیماری دندان با 9٪ افزایش خطر همراه است و بسیاری از دندانهای از دست رفته (15 یا بیشتر) با 21٪ افزایش خطر مرتبط است . این یافته ها بر اهمیت بهداشت خوب دندان تأکید می کند و در Diabetologia ، مجله انجمن اروپایی مطالعه دیابت (EASD) گزارش شده است.
التهاب نقش مهمی در ایجاد دیابت ، یک مشکل بزرگ بهداشت جهانی دارد. بیماری پریودنتال نیز در جمعیت عمومی شایع است. از آنجا که بیماری پریودنتال و بهداشت نامناسب دهان و دندان می تواند عفونت گذرا و التهاب سیستمیک را تحریک کند ، نویسندگان ، از جمله دکتر ته جین سونگ (بیمارستان سئول و کالج پزشکی دانشگاه زنان اوها ، سئول ، کره جنوبی) فرض کردند که بیماری پریودنتال و شاخص های بهداشت دهان و دندان مرتبط با وقوع دیابت با شروع جدید (از جمله دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2).
نویسندگان داده های جمع آوری شده بین سالهای 2003 و 2006 را بر روی 188،013 نفر از گروه بیمه سلامت ملی- سلامت غربالگری گروه (NHIS-HEALS) در کره که دارای اطلاعات کاملی برای جمعیت شناسی ، سابقه پزشکی گذشته ، شاخص های بهداشت دهان و دندان یا یافته های آزمایشگاهی بودند ، تجزیه و تحلیل کردند. رفتارهای بهداشت دهان و دندان (تعداد مسواک زدن دندان ، مراجعه به دندانپزشکی به هر دلیلی و تمیز کردن حرفه ای دندان) به عنوان داده های خود گزارش شده از معاینات بهداشت دندان جمع آوری شد. تعداد دندانهای از دست رفته توسط دندانپزشکان هنگام معاینه مشخص شد.
این مطالعه نشان داد که 17.5 درصد (از هر شش نفر یک نفر) از افراد شامل بیماری پریودنتال هستند. پس از 10 سال پیگیری متوسط ، دیابت در 31545 نفر (16٪) ایجاد شد. با استفاده از مدلسازی رایانه ای ، و پس از سازگاری با مشخصات جمعیتی بیمار (شامل سن ، جنس ، وزن ، قد ، فشار خون ، وضعیت اقتصادی اجتماعی) ، فعالیت بدنی ، مصرف الکل ، وضعیت سیگار کشیدن ، عوامل خطر عروقی و سابقه سرطان ، وجود بیماری پریودنتال و تعداد یا دندانهای از دست رفته (15 یا بیشتر) به ترتیب با 9٪ و 21٪ افزایش خطر ابتلا به دیابت در ارتباط بودند. مسواک زدن مکرر دندان ها (3 بار در روز یا بیشتر) با 8٪ کاهش خطر ابتلا به دیابت همراه است.
تجزیه و تحلیل بیشتر نتایج مختلفی را برای بزرگسالان 51 ساله و کمتر در مقایسه با 52 سال به بالا نشان داد. برای گروه جوان ، مسواک زدن دو بار در روز با کاهش خطر ابتلا به دیابت 10٪ و سه بار 14٪ در مقایسه با کسانی که یک بار در روز مسواک می زنند یا اصلاً ارتباط ندارد ، ارتباط داشت. در گروه مسن تر ، هیچ تفاوتی در خطر دیابت بین کسانی که مسواک می زنند دو بار در روز و کسانی که یک بار در روز مسواک می زنند یا به طور کلی وجود ندارد ، وجود دارد ، با این حال مسواک زدن سه بار یا بیشتر در روز در مقایسه با یک بار یا اصلاً با 7 ارتباط داشت ٪ کاهش خطر
به نظر می رسد بیماری پریودنتال در بزرگسالان جوان تأثیر بیشتری دارد: در گروه جوان این بیماری با 14٪ افزایش خطر دیابت همراه است ، در حالی که در گروه مسن تر این خطر 6٪ است. و برای بزرگسالان 51 ساله و کمتر ، داشتن یک تا هفت دندان از دست رفته با 16٪ افزایش خطر ابتلا به دیابت همراه بود ، در حالی که برای گروه مسن 52 سال به بالا ، داشتن 15 دندان یا بیشتر از بین رفته قوی ترین اثر را داشت ، در ارتباط با 34 increased خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد.
همچنین بین زنان و مردان تفاوت هایی وجود داشت ، که ارتباط بیشتری بین افزایش مسواک زدن و کاهش خطر دیابت در زنان وجود دارد. برای زنان ، مسواک زدن 3 بار یا بیشتر در روز یا دو بار در روز با کاهش 15 و 8 درصدی ابتلا به دیابت همراه بود ، در حالی که با زنانی که یک بار در روز مسواک می زنند یا اصلاً انجام نمی شود. برای مردان ، فقط 5٪ کاهش خطر ابتلا به دیابت برای کسانی که مسواک می زنند سه بار یا بیشتر در روز وجود دارد ، در مقایسه با کسانی که یک بار در روز مسواک می زنند یا اصلاً مسواک نمی زنند. از نظر آماری تفاوت معناداری در خطر بین مردان مسواک زدن دو بار در روز و کسانی که یک بار در روز مسواک می زنند یا اصلاً نیست.
نویسندگان می گویند در حالی که این مطالعه مکانیسم دقیق بهداشت دهان و دندان را در ایجاد دیابت نشان نمی دهد ، آنها اضافه می کنند که پوسیدگی دندان ، به ویژه با بدتر شدن آن ، می تواند به التهاب مزمن و سیستمیک کمک کند و تولید و گردش مارکرهای زیستی التهابی را افزایش دهد ، که همانطور که مطالعات قبلی نشان داده اند با مقاومت به انسولین و ایجاد دیابت مرتبط هستند.
آنها نتیجه گیری می کنند: “مسواک زدن مکرر دندانها ممکن است خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد و وجود بیماری پریودنتال و افزایش تعداد دندانهای از دست رفته ممکن است این خطر را افزایش دهد. به طور کلی ، بهبود بهداشت دهان و دندان ممکن است با کاهش خطر ابتلا به دیابت همراه باشد. “