شهاب سنگ ها نشان می دهند که سیستم خورشیدی ما در کمتر از 200000 سال تشکیل شده است

مدت ها پیش – تقریباً 4.5 میلیارد سال – خورشید و منظومه شمسی ما در مدت زمان کوتاه 200000 سال تشکیل شده اند. نتیجه گیری گروهی از دانشمندان آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور (LLNL) پس از مشاهده ایزوتوپ های عنصر مولیبدن موجود در شهاب سنگ ها است.

موادی که خورشید و بقیه منظومه شمسی را تشکیل می دهند ، ناشی از فروپاشی ابر بزرگی از گاز و گرد و غبار در حدود 4.5 میلیارد سال پیش بود. با مشاهده سایر منظومه های ستاره ای که مشابه سیستم ما شکل گرفته اند ، ستاره شناسان تخمین می زنند که احتمالاً حدود 1-2 میلیون سال طول می کشد تا یک ابر سقوط کند و یک ستاره مشتعل شود ، اما این اولین مطالعه است که می تواند اعداد موجود در منظومه شمسی خود را ارائه دهد .

گرگ برنکا ، کیهان شناس LLNL ، نویسنده اصلی مقاله ای که در Science ظاهر می شود ، گفت: “قبلاً ، بازه زمانی شکل گیری برای منظومه شمسی واقعاً شناخته شده نبود .” “این کار نشان می دهد که این فروپاشی ، که منجر به تشکیل منظومه شمسی شد ، در کمتر از 200000 سال خیلی سریع اتفاق افتاد. اگر همه اینها را با یک عمر انسان مقیاس بندی کنیم ، تشکیل منظومه شمسی با بارداری به جای نه ماه حدود 12 ساعت مقایسه می شود. این یک روند سریع بود. “

قدیمی ترین جامدات قدمت یافته در منظومه شمسی ، اجزا غنی از کلسیم – آلومینیوم (CAI) هستند و این نمونه ها ثبت مستقیم تشکیل سیستم خورشیدی را ارائه می دهند. این اجزا به اندازه میکرومتر تا سانتی متر در شهاب سنگ ها در محیط دمای بالا (بیش از 1300 کلوین) ، احتمالاً در نزدیکی خورشید جوان تشکیل شده است. سپس آنها به خارج به منطقه ای که شهاب سنگ های کندریت کربنی (و بدن اصلی آنها) تشکیل شده است منتقل می شوند ، جایی که امروزه یافت می شوند. اکثر CAI ها 4.567 میلیارد سال پیش ، در یک دوره حدود 40،000 تا 200،000 سال تشکیل شده اند.

این تیم جایی است که تیم LLNL وارد می شود. تیم بین المللی ترکیب ایزوتوپی مولیبدن (Mo) و عناصر کمیاب انواع CAI های گرفته شده از شهاب سنگ های کندریت کربنی ، از جمله آلنده ، بزرگترین کندریت کربنی موجود در زمین را اندازه گیری کرد. از آنجا که آنها دریافتند که ترکیبات ایزوتوپی Mo متمایز CAI ها به جای فقط یک برش کوچک ، کل مواد تشکیل دهنده در دیسک پیش سیاره را پوشش می دهد ، این اجزا باید در بازه زمانی فروپاشی ابر تشکیل شده باشند.

از آنجایی که مدت زمان جمع شدن ستارگان (1-2 میلیون سال) بسیار بیشتر از زمان تشکیل CAI است ، این تیم توانست تشخیص دهد که کدام مرحله نجومی در تشکیل منظومه شمسی با تشکیل CAI ثبت شده است و در نهایت ، چگونه به سرعت مواد تشکیل دهنده منظومه شمسی جمع می شوند.