کریس کسیدی ، فضانورد ناسا ، خدمه ایستگاه فضایی با خیال راحت به زمین بازگشتند
کریس کسیدی ، فضانورد ناسا ، پس از بازگشت از سومین مأموریت فضایی خود در 21 اکتبر 2020 ، هنگام فرود در دژزکازگان قزاقستان ، ساعت 10:54 بعد از ظهر EDT همراه با خدمه ایستگاه فضایی بین المللی خود ، ایوان واگنر و آناتولی ایوانیشین از آژانس فضایی روسیه Roscosmos ، لبخند می زند.
پس از 196 روز زندگی و کار در مدار زمین در داخل ایستگاه فضایی بین المللی ، کریس کسیدی فضانورد ناسا چهارشنبه ، 21 اکتبر ، از سومین مأموریت فضایی خود با ایوان واگنر و آناتولی ایوانیشین از آژانس فضایی روسیه Roscosmos از مأموریت فضایی خود بازگشت.
خدمه ساعت 7:32 بعد از ظهر EDT چهارشنبه از ایستگاه حرکت کردند و در ساعت 10:54 بعد از ظهر (8:54 صبح به وقت قزاقستان) درست در جنوب شهر Dzzzzazazgan قزاقستان به زمین نشستند. آنها تحت معاینات پزشکی مقدماتی در محل فرود قرار می گیرند ، و سپس برای بازگشت به خانه جدا می شوند. کسیدی سوار هواپیمای ناسا می شود و به هوستون برمی گردد ، در حالی که واگنر و ایوانیشین با پرواز به خانه خود به شهر استار روسیه می روند.
در طی این آخرین ماموریت ، کسیدی به عنوان فرمانده اکسپدیشن 63 خدمت کرد و از اعضای خدمه SpaceX Demo-2 رابرت بهنکن و داگلاس هرلی از ناسا استقبال کرد – اولین فضانوردانی که از زمان بازنشستگی فضا ، از خاک آمریکا به یک ایستگاه فضایی روی یک فضاپیمای آمریکایی پرتاب شدند شاتل در سال 2011.
فضاپیمای سایوز حامل فضانورد ناسا کریس کسیدی و خدمه 63 ناتا آناتولی ایوانیشین و ایوان واگنر از آژانس فضایی روسیه Roscosmos ، ایستگاه فضایی بین المللی را در ساعت 7:32 بعد از ظهر EDT 21 اکتبر 2020 ترک می کند تا پس از 1966 خدمه به زمین بازگردد.
کسیدی و بهنکن چهار راهپیمایی فضایی را در مجموع 23 ساعت و 37 دقیقه برای به روزرسانی باتری های ایستگاه انجام دادند. آخرین راهپیمایی فضایی برای هر دو فضانورد دهمین مکان بود ، و آنها را تنها دو فضانورد آمریکایی تشکیل می دهد که 10 راهپیمایی فضایی را انجام می دهند. کسیدی اکنون 378 روز را در فضا سپری کرده است که پنجمین مرتبه در میان فضانوردان آمریکایی است.
او در حالی که در ایستگاه بود ، به صدها آزمایش کمک کرد ، از جمله مطالعه تأثیر گرانش بر تکامل گاز الکترولیتی ، که حباب های ایجاد شده با استفاده از الکترولیز را بررسی می کند. جاذبه یک عامل کلیدی در ایجاد شناوری برای حباب ها است ، بنابراین ریز جاذبه امکان جدا کردن رشد حباب و مطالعه تأثیر آن در فرآیندها را فراهم می کند. استفاده از این روش برای درک بهتر چگونگی رشد حباب ها می تواند باعث بهبود دستگاه هایی مانند تحویل دارو از طریق لکه های پوستی کوچک و باند مانند شود.
کسیدی همچنین با Astrobe ، روبات های مکعبی شکل و پرواز آزاد که ممکن است روزی به فضانوردان در انجام وظایف معمول کمک کنند ، کار کرد و تحقیقاتی را برای آزمایش Onco-Selectors انجام داد ، که از قدرت جاذبه کوچک برای شناسایی روشهای درمانی هدفمند سرطان استفاده می کند.
هنگامی که کسیدی ، ایوانیشین و واگنر از ایستگاه فضایی خارج شدند ، اکسپدیشن 64 رسماً در ایستگاه آغاز شد ، کیهان نورد روسکاسموس سرگئی ریژیکوف به عنوان فرمانده ایستگاه و کیت روبینز ناسا و سرگئی کود سوورچکوف روسكاسموس به عنوان مهندس پرواز خدمت می كردند.
در ماه نوامبر ، خدمه Expedition 64 قرار است از SpaceX Crew-1 ناسا استقبال کنند – مایکل هاپکینز ، ویکتور گلوور و شانون واکر ، فضانوردان ناسا و سوئیچی نوگوچی ، فضانورد آژانس هوافضای فضایی ژاپن. Crew-1 اولین مأموریت طولانی مدت است که به عنوان بخشی از برنامه خدمه تجاری ناسا پرواز می کند و بازگشت توانایی آمریکا در پرتاب منظم فضانوردان از خاک ایالات متحده را نشان می دهد.
برای تقریباً 20 سال ، ایستگاه فضایی بین المللی به طور مداوم توسط فناوری های آزمایش فضانوردان ، انجام تحقیقات و توسعه مهارت های مورد نیاز برای کاوش در دورتر از زمین ، از جمله به ماه و مریخ ، ساکن شده است . به عنوان یک تلاش جهانی ، 241 نفر از 19 کشور از مقصد بی نظیر ریز جاذبه بازدید کرده اند که میزبان بیش از 3000 تحقیق علمی و آموزشی از محققان در 108 کشور و منطقه بوده است.
