COVID-19 در جمعیت جهانی بومی خواهد شد-بیشتر بیماریهای دوران کودکی مانند سرماخوردگی
بر اساس نتایج مدل سازی جدید ، خطرات COVID-19 ممکن است از بزرگسالان به کودکان کوچکتر تغییر کند زیرا ویروس SARS-CoV-2 بومی می شود.
طی چند سال آینده ، با شیوع ویروس SARS-CoV-2 در جمعیت جهان ، COVID-19 ممکن است مانند سایر ویروس های سرماخوردگی معمولی رفتار کند و بیشتر کودکان خردسال را که هنوز واکسینه نشده اند یا در معرض ویروس قرار نگرفته اند ، تحت تأثیر قرار دهد. به نتایج مدل سازی جدید از آنجا که شدت COVID-19 به طور کلی در بین کودکان کمتر است ، انتظار می رود بار کلی این بیماری کاهش یابد.
اوتار بیورنستاد گفت: “به دنبال عفونت توسط SARS-CoV-2 ، امضای واضحی از پیامدهای فزاینده شدید و مرگ و میر با افزایش سن وجود دارد.” با این حال ، نتایج مدل سازی ما نشان می دهد که احتمال عفونت به کودکان خردسال منتقل می شود زیرا جامعه بزرگسالان از طریق واکسیناسیون یا قرار گرفتن در معرض ویروس ایمن می شوند. “
بیورنستاد توضیح داد که چنین تغییراتی در سایر ویروس های کروناویروس و ویروس های آنفلوانزا مشاهده شده است و سپس بومی شده اند.
وی گفت: “سوابق تاریخی بیماریهای تنفسی نشان می دهد که الگوهای بروز سن در همه گیریهای بکر با گردش خون بومی بسیار متفاوت است.” “به عنوان مثال ، کار ژنومی ادامه دار نشان می دهد که همه گیری 1889-1890 ، گاهی اوقات به عنوان آنفولانزای آسیایی یا روسی شناخته می شود-که منجر به مرگ یک میلیون نفر ، عمدتا بزرگسالان بالای 70 سال شد-ممکن است ناشی از ظهور ویروس HCoV-OC43 باشد. اکنون یک ویروس سرماخوردگی بومی ، خفیف و آلوده کننده مکرر است که بیشتر کودکان 7 تا 12 ماهه را تحت تاثیر قرار می دهد. “
بیورنستاد هشدار داد ، اما اگر ایمنی در برابر عفونت مجدد توسط SARS-CoV-2 در بین بزرگسالان کاهش یابد ، بار بیماری در آن گروه بالا می ماند ، اگرچه قرار گرفتن در معرض ویروس قبلی شدت بیماری را کاهش می دهد.
بیورنستاد می گوید: “شواهد تجربی از کروناویروس های فصلی نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض قبلی ممکن است فقط ایمنی کوتاه مدت را در برابر عفونت مجدد ایجاد کند و باعث شیوع مجدد بیماری شود ، این قرار گرفتن قبلی ممکن است سیستم ایمنی بدن را برای محافظت در برابر بیماری های شدید تقویت کند.” “با این حال ، تحقیقات روی COVID-19 نشان می دهد که واکسیناسیون محافظت قوی تری نسبت به قرار گرفتن در معرض ویروس SARS-CoV-2 ایجاد می کند ، بنابراین ما همه را تشویق می کنیم تا در اسرع وقت واکسینه شوند.”
تیم آمریکایی-نروژی آنچه را که بعنوان “مدل ریاضی واقع گرایانه سن (RAS)” شناخته می شود توسعه داد که جمعیت شناسی ، درجه اختلاط اجتماعی و مدت زمان انسداد عفونت و کاهش بیماری را بررسی می کند تا سناریوهای احتمالی آینده برای سن را بررسی کند. بروز و بار مرگ و میر ناشی از COVID-19.
به طور خاص ، محققان بار بیماری را در کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت – به ترتیب 1 ، 10 و 20 سال – مورد بررسی قرار دادند. آنها همچنین بار بیماری را برای 11 کشور مختلف – از جمله چین ، ژاپن ، کره جنوبی ، اروپا ، اسپانیا ، انگلستان ، فرانسه ، آلمان ، ایتالیا ، ایالات متحده ، برزیل و آفریقای جنوبی – بررسی کردند که از نظر جمعیتی با یکدیگر تفاوت زیادی داشتند. آنها از داده های سازمان ملل برای هر یک از این کشورها برای پارامترسازی مدل استفاده کردند.
رويون لي ، عضو فوق دكتري دانشگاه اسلو ، مي گويد: “صرف نظر از مصونيت و مخلوط شدن ، ميزان مرگ و مير در سطح جمعيت مي تواند در كشورها متفاوت باشد . “چارچوب مدل کلی ما امکان پیش بینی قوی خطر وابسته به سن در مواجهه با ایمنی محافظتی کوتاه مدت یا بلند مدت ، کاهش شدت بیماری با توجه به مواجهه قبلی و در نظر گرفتن طیف وسیعی از کشورها با جمعیت شناسی متفاوت و ترکیب اجتماعی آنها را فراهم می کند. الگوها. ”
به گفته لی ، فاصله گذاری اجتماعی به خوبی مستند شده است که بر انتقال بیماری تأثیر می گذارد و بسیاری از کشورها مداخله هایی مانند “سرپناه در محل” را در طول ایجاد همه گیری ویروس کرونا ویروس انجام دادند. بنابراین ، مدل تیم فرض می کند که تعداد تولید مثل (R 0 ) – یا سطح انتقال پذیری – در هر روز با میزان تحرک آن روز مرتبط است. این مدل همچنین سناریوهای مختلفی را برای مصونیت در بر می گیرد ، از جمله استقلال و وابستگی شدت بیماری به قرار گرفتن در معرض قبلی ، و همچنین ایمنی کوتاه مدت (یا سه ماهه یا یک ساله) و بلند مدت (یا 10 ساله یا دائمی).
نتایج این تیم در 11 آگوست 2021 در مجله Science Advances منتشر شد .
لی می گوید: “برای بسیاری از بیماریهای تنفسی عفونی ، شیوع جمعیت در طول همه گیری باکره افزایش می یابد ، اما پس از گسترش عفونت در طول زمان به سمت تعادل بومی ، با کاهش الگوی موجی کاهش می یابد.” “بسته به مصونیت و جمعیت شناسی ، مدل RAS ما از این مسیر مشاهده شده پشتیبانی می کند. این ساختار سنی قابل توجهی را در شروع همه گیری COVID-19 در مقایسه با وضعیت نهایی بومی پیش بینی می کند. در سناریوی مصونیت طولانی مدت ، دائمی یا حداقل 10 ساله ، پیش بینی می شود که جوانان بیشترین میزان عفونت را داشته باشند زیرا افراد مسن با عفونت قبلی از عفونت های جدید محافظت می شوند. “
جسیکا متکالف ، دانشیار اکولوژی ، زیست شناسی تکاملی و امور عمومی ، دانشگاه پرینستون ، خاطرنشان کرد که این پیش بینی تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که عفونت های مجدد فقط بیماری خفیف ایجاد کنند. با این حال ، به گفته وی ، اگر مرگ و میر ناشی از عفونت های اولیه مانع از عفونت مجدد یا کاهش بیماری های شدید در افراد مسن نشود ، بار مرگ و میر در طول زمان ممکن است بدون تغییر باقی بماند.
وی گفت: “در این تلخ ترین سناریو ، مرگ و میرهای زیاد ناشی از عفونت های مجدد شدید ناشی از کاهش ایمنی تا زمانی که ابزارهای دارویی موثرتری در دسترس نباشد ادامه خواهد داشت.”
جالب اینجاست که به دلیل تفاوت در جمعیت شناسی ، این مدل نتایج متفاوتی را برای کشورهای مختلف پیش بینی می کند.
نیلس کر می گوید: “با توجه به افزایش قابل توجه نسبت عفونت به مرگ و میر با افزایش سن ، انتظار می رود که کشورهایی با ساختار جمعیتی مسن تر ، درصد بیشتری از مرگ و میر نسبت به افرادی با ساختار جمعیتی جوانتر داشته باشند.” استنست ، استاد اکولوژی و تکامل ، دانشگاه اسلو. برای مثال ، آفریقای جنوبی – که احتمالاً تا حدی به دلیل ساختار جمعیتی جوانتر آن است – تعداد کمتری از مرگ و میر را در مقایسه با جمعیت مسن تر مانند ایتالیا دارد. ما دریافتیم که چنین “نابرابری های مرگ” به شدت تحت تأثیر جمعیت شناسی است. با این حال ، صرف نظر از جمعیت شناسی ، ما تغییر مداوم خطر را برای جوانان پیش بینی می کنیم. “
محققان گفتند که آنها مدل خود را طوری طراحی کرده اند که مقامات بهداشتی یک ابزار قدرتمند و انعطاف پذیر برای بررسی گردش سن در آینده COVID-19 برای استفاده در تقویت آمادگی و استقرار مداخلات داشته باشند.
بیورنستاد گفت: “چارچوب ریاضی که ما ایجاد کردیم انعطاف پذیر است و می تواند در تنظیم استراتژی های کاهش برای کشورهای جهان با جمعیت شناسی متفاوت و الگوهای اختلاط اجتماعی کمک کند ، بنابراین یک ابزار مهم برای تصمیم گیری در سیاست ها است.”
