بزرگترین دایناسور شکارچی اروپا در جزیره وایت کشف شد
تحقیقاتی که توسط دیرینه شناسان دانشگاه ساوتهمپتون انجام شد، بقایای یکی از بزرگترین شکارچیان زمینی اروپا را شناسایی کرد: دایناسوری که بیش از 10 متر طول داشت و حدود 125 میلیون سال پیش می زیست.
چندین استخوان ماقبل تاریخ که در جزیره وایت، در سواحل جنوبی انگلستان کشف شد، و در موزه جزیره دایناسور در Sandown نگهداری می‌شد، متعلق به یک نوع دایناسور شکارچی دو پا با صورت کروکودیل بود که به نام اسپینوسوریدها شناخته می‌شوند. لقب “اسپینوسورید صخره سفید” – بر اساس لایه زمین شناسی که در آن یافت شد – یک شکارچی با ابعاد چشمگیر بود.
این حیوان بزرگی بود که طول آن بیش از 10 متر و وزن آن احتمالاً چندین تن بود. کریس بارکر، دانشجوی دکترا، که سرپرستی این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: با قضاوت بر اساس برخی از ابعاد، به نظر می‌رسد که این دایناسور یکی از بزرگترین دایناسورهای شکارچی که تا به حال در اروپا پیدا شده است – شاید حتی بزرگترین دایناسور شناخته شده باشد. شرم آور است که فقط از روی مقدار کمی از مواد شناخته شده است، اما اینها برای نشان دادن موجودی عظیم کافی است.
این کشف به دنبال کار قبلی تیم دانشگاه ساوتهمپتون بر روی اسپینوسوریدها انجام شد که مطالعه ای را در مورد کشف دو گونه جدید در سال 2021 منتشر کردند.
استخوان‌های «اسپینوسورید صخره‌ی سفید»، که شامل مهره‌های لگنی و دم بزرگ، در میان قطعات دیگر است، در نزدیکی کامپتون چین، در ساحل جنوب غربی جزیره وایت، کشف شد. سنگ‌های کرتاسه به خاطر دایناسورهایشان معروف هستند، اما این واقعیت که پیشینه فسیلی جزیره دایناسورها را از بیش از یک بخش از تاریخ حفظ کرده است – و برخی از آن بخش‌ها، حتی امروزه، کم‌شناخته هستند، چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
دکتر نیل گاستلینگ، نویسنده مربوطه، که تکامل و دیرین زیست شناسی را در دانشگاه ساوتهمپتون تدریس می کند، گفت: «به طور غیرمعمول، این نمونه از سازند Vectis، که از نظر فسیل های دایناسورها بسیار ضعیف است، فرسایش یافت. “احتمالاً این جوانترین ماده اسپینوسوری است که تاکنون از بریتانیا شناخته شده است.”
سازند Vectis با قدمت 125 میلیون ساله آغاز دوره افزایش سطح دریاها را حفظ می کند، جایی که “اسپینوسورید صخره سفید” در جستجوی غذا در آب های تالاب و زمین های شنی ساقه می زند.
Darren Naish یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «از آنجایی که در حال حاضر فقط از روی قطعات شناخته شده است، ما نام علمی رسمی به آن نداده‌ایم. وی افزود: امیدواریم بقایای بیشتری به موقع پیدا شود.
این حیوان جدید استدلال قبلی ما را – که سال گذشته منتشر شد – تقویت می کند که دایناسورهای اسپینوسورید قبل از گسترش بیشتر در اروپای غربی منشأ گرفته و متنوع شده اند.
علائم روی استخوان همچنین نشان داد که چگونه، حتی پس از مرگ، بدن این غول احتمالاً از طیف وسیعی از لاشخورها و تجزیه کننده ها پشتیبانی می کند.
جرمی لاکوود، یکی از نویسندگان این مقاله، دانشجوی دکترا در دانشگاه پورتسموث و موزه تاریخ طبیعی ، گفت: «بیشتر این فسیل‌های شگفت‌انگیز توسط نیک چیس، یکی از ماهرترین شکارچیان دایناسور در بریتانیا، که متأسفانه درست قبل از همه‌گیری کووید جان خود را از دست داد، پیدا شد. من با نیک به دنبال بقایای این دایناسور بودم و یک توده لگن پیدا کردم که تونل‌هایی در آن حفر شده بود که هر کدام به اندازه انگشت اشاره من بود. ما فکر می کنیم که آنها توسط لاروهای استخوان خوار نوعی سوسک لاشخور ایجاد شده اند. این یک فکر جالب است که این قاتل غول پیکر تبدیل به غذای بسیاری از حشرات شد.
محققان امیدوارند در آینده نزدیک بخش‌های نازکی از این ماده را برای بررسی ویژگی‌های داخلی میکروسکوپی استخوان‌ها تولید کنند که ممکن است اطلاعاتی در مورد سرعت رشد و سن احتمالی آن ارائه دهد.
