تحقیقات جدید نشان می‌دهد که نوجوانی برای سگ‌ها نیز بد است
تحقیقات جدید به رهبری دانشمندان دانشگاه نیوکاسل و دانشگاه ناتینگهام نشان داده است که رفتار معمولی نوجوانان فقط در انسان‌های جوان اتفاق نمی‌افتد، بلکه در سگ‌ها نیز اتفاق می‌افتد.
این مطالعه به سرپرستی دکتر لوسی اشر از دانشگاه نیوکاسل، اولین موردی است که شواهدی از رفتار نوجوانان در سگ ها پیدا کرد.
محققان دریافتند که سگ‌ها به احتمال زیاد دستورات مراقب خود را نادیده می‌گیرند و در سن هشت ماهگی، زمانی که در سن بلوغ هستند، آموزش آنها سخت‌تر است. این رفتار در سگ هایی که وابستگی ناایمن به صاحب خود داشتند، بارزتر بود.
اما دکتر آشر، مدرس ارشد علوم دامی دقیق، در دانشکده علوم طبیعی و محیطی دانشگاه، هشدار می‌دهد که نوجوانی می‌تواند زمان آسیب‌پذیری برای سگ‌ها باشد، زیرا بسیاری از آنها در این سن برای اسکان مجدد به پناهگاه‌ها برده می‌شوند.
دکتر لوسی اشر و سگش مارتا. اعتبار: گلن اشر-گوردون
او توضیح می دهد: “این زمان بسیار مهمی در زندگی یک سگ است.” این زمانی است که سگ‌ها اغلب دوباره به خانه می‌روند، زیرا آنها دیگر توله‌های کوچک و بامزه نیستند و ناگهان صاحبانشان متوجه می‌شوند که آنها چالش‌برانگیزتر هستند و دیگر نمی‌توانند آنها را کنترل یا تربیت کنند. اما مانند کودکان نوجوان انسان، صاحبان باید بدانند که سگ آنها مرحله‌ای را پشت سر می‌گذارد و می‌گذرد.»
این تیم که شامل محققانی از دانشگاه ادینبورگ نیز بود، گروهی متشکل از 69 سگ را برای بررسی رفتار در دوران نوجوانی بررسی کردند. آنها اطاعت را در لابرادورها، گلدن رتریورها و نژادهای دورگه این دو در سنین پنج ماهگی – قبل از نوجوانی – و هشت ماهگی – در دوران نوجوانی زیر نظر گرفتند.
سگ‌ها در دوران نوجوانی به فرمان «نشستن» پاسخ می‌دهند، اما فقط زمانی که این فرمان توسط مراقبشان داده می‌شد، نه یک غریبه. احتمال پاسخ ندادن مکرر به دستور نشستن مراقب در هشت ماهگی در مقایسه با پنج ماهگی بیشتر بود. با این حال، پاسخ به فرمان “نشین” برای یک غریبه بین آزمون های پنج تا هشت ماهه بهبود یافت.
شواهد بیشتری زمانی پیدا شد که تیم گروه بزرگ تری از 285 لابرادور، گلدن رتریور، و ژرمن شپرد و دو رگه های آنها را بررسی کرد. صاحبان و مربی ای که کمتر با هر سگ آشنایی داشت، پرسشنامه ای را پر کردند که به «قابلیت آموزش» نگاه می کرد. از آنها خواسته است که عباراتی مانند: “از اطاعت از دستورات، که در گذشته ثابت شده بود یاد گرفته است خودداری می کند” و “در صورت خارج شدن از لید بلافاصله به فرمان فراخوان پاسخ می دهد.”
مراقبین نمرات پایین تری از «آموزش پذیری» به سگ ها در دوران نوجوانی نسبت به زمانی که آنها پنج ماهه یا 12 ماهه بودند، دادند. با این حال، دوباره مربیان افزایش در قابلیت آموزش بین سنین پنج تا هشت ماهگی را گزارش کردند.
متخصصان همچنین دریافتند که مشابه انسان‌ها، سگ‌های ماده با وابستگی ناایمن به مراقبان خود (که با سطوح بالاتر جلب توجه و اضطراب در هنگام جدا شدن از آنها مشخص می‌شود) بیشتر به بلوغ زودرس می‌رسند. این داده‌ها اولین شواهدی را از تأثیر بین گونه‌ای کیفیت رابطه بر زمان‌بندی تولیدمثل ارائه می‌کنند، که مشابه دیگری را با روابط والد-کودکی برجسته می‌کند.
دکتر نائومی هاروی، یکی از نویسندگان این تحقیق از دانشکده دامپزشکی و علوم دانشگاه ناتینگهام و موسسه خیریه Dog’s Trust، می گوید که اگرچه نتایج این مطالعه ممکن است برای بسیاری از صاحبان سگ تعجب آور نباشد، اما نتایج مهمی دارد. عواقب.
دکتر هاروی می‌گوید: «بسیاری از صاحبان سگ‌ها و متخصصان مدت‌هاست که می‌دانند یا مشکوک هستند که رفتار سگ در دوران بلوغ ممکن است دشوارتر شود.» اما تاکنون هیچ سابقه تجربی در این مورد وجود نداشته است. نتایج ما نشان می‌دهد که تغییرات رفتاری که در سگ‌ها مشاهده می‌شود، دقیقاً به موازات روابط والدین-کودک است، زیرا تعارض صاحب سگ مخصوص مراقب اصلی سگ است و درست مانند نوجوانان انسان، این یک مرحله گذرا است.
دکتر آشر افزود: “خیلی مهم است که صاحبان سگ های خود را به دلیل نافرمانی مجازات نکنند یا از نظر احساسی از آنها دور شوند.” این احتمالاً هر گونه رفتار مشکل‌ساز را بدتر می‌کند، همانطور که در نوجوانان انسانی انجام می‌شود.»
