دانشمندان نحوه عملکرد راه راه های گورخری را کشف کردند

یافته های آنها که در مجله زیست شناسی تجربی منتشر شده است، نشان می دهد که کنتراست قوی سیاه و سفید و لکه های تیره کوچک در خز گورخر به ویژه در جلوگیری از حملات مگس اسب موثر است. این ویژگی های خاص، طرح کلی مناطق تاریک تک رنگ بزرگ را که برای مگس اسب در فاصله نزدیک جذاب هستند، حذف می کند.

این تیم تئوری می‌کند که نوارهای نازک پشت برای به حداقل رساندن اندازه ویژگی‌های محلی روی گورخر که برای مگس‌های گازدار جذاب هستند، کار می‌کنند.

این تحقیق توسط پروفسور تیم کارو و دکتر مارتین هاو هر دو از دانشکده علوم زیستی دانشگاه بریستول رهبری شد.

پروفسور کارو توضیح داد: «ما می‌دانستیم که مگس‌های اسبی از فرود آمدن بر روی اجسام راه راه بیزارند – تعدادی از مطالعات اکنون این را نشان داده‌اند، اما مشخص نیست که کدام جنبه از خطوط راه راه را منفور می‌دانند.

«آیا این نازکی راه راه است؟ تضاد سیاه و سفید؟ سیگنال پلاریزه ای که می تواند به اجسام داده شود؟ بنابراین ما تصمیم گرفتیم این مسائل را با استفاده از پارچه‌های طرح‌دار مختلف که روی اسب‌ها پوشانده شده و از مگس‌های اسب ورودی فیلم‌برداری کرده‌اند، بررسی کنیم.»

این تیم دریافتند که مگس‌های اسب تابانید جذب اجسام تاریک بزرگ در محیط خود می‌شوند، اما کمتر جذب الگوهای شکسته تیره می‌شوند. کت های تمام خاکستری با بیشترین میزان فرود همراه بودند، پس از آن کت هایی با مثلث های سیاه بزرگ در موقعیت های مختلف قرار گرفتند، سپس الگوهای شطرنجی کوچک بدون ترتیب خاصی. در آزمایشی دیگر، آنها دریافتند که نوارهای متضاد تعداد کمی مگس را جذب می‌کنند، در حالی که نوارهای همگن بیشتر جذاب‌تر هستند.

پروفسور کارو افزود: «این نشان می‌دهد که هر حیوان سمی که طرح کلی تیره‌اش را در آسمان کاهش دهد، از نظر کاهش حمله انگل‌های خارجی سود می‌برد.»

این تیم شواهد کمی برای سایر مسائلی که آزمایش کردند، یعنی پلاریزاسیون یا توهمات نوری که فرودهای دقیق را گیج می کند، مانند به اصطلاح «اثر چرخ واگن» یا «اثر قطب-باربر» پیدا کردند.

اکنون این تیم می‌خواهد مشخص کند که چرا انتخاب طبیعی باعث ایجاد راه راه در اسب‌ها – خانواده اسب – و نه سایر حیوانات سم شده است.

پروفسور کارو افزود: “ما می دانیم که پشم گورخر – خز – کوتاه است و به اعضای دهان مگس اسب اجازه می دهد تا به پوست و مویرگ های خونی زیرین برسند، که ممکن است آنها را به ویژه در معرض آزار مگس قرار دهد، اما شاید مهمتر این باشد که بیماری هایی که آنها ایجاد می کنند. حمل برای خانواده اسب ها کشنده است، اما برای ونگل ها کمتر. این نیاز به بررسی دارد