دانلود کتاب دو کبوتر دو پنجره یک پرواز اثر سید مهدی شجاعی pdf

فایل ممکن است بخاطر نمایش در سایت بهم ریختگی داشته باشد.

دانلود کتاب دو کبوتر دو پنجره یک پرواز اثر سید مهدی شجاعی pdf

من را هم گفتید که بروم، همه را گفتید، اما نمیشد آقا! نمیتوانستم، شما عصبانی شدید، داد زدید، دستور دادید، گفتید که دستور می دهید، اما باز هم من نتوانستم بروم، بقیه توانستند، بقیه رفتند، اما من نتوانستم آقا! دست خودم نبود، پاهایم سست شده بود، قلبم میلرزید، عرق کرده بودم، پشت گردنم، اینجا، بغل نخاعم تیر می کشید، قوت اینکه قدم از قدم بردارم نداشتم. نمی خواستم که خدای ناکرده حرف شما را زیر پا گذاشته باشم. گفتن ندارد، خودتان می دانید که من بیش از همه مصر بودم در شنیدن حرف های شما. صحبت امروز و دیروز نیست، همیشه این طور بوده است. از آن زمان که معلمم بودید تا اکنون که باز معلمم هستید. صحبت ترس نبود، دوست داشتن بود، عشقم به این بود که حرفتان را بشنوم، فرمانتان را ببرم…

الان هم دوستتان دارم. بیشتر از همیشه. بعد از اینکه رفتید از مدرسه مان، آرزو شده بود برایم که یک بار دیگر ببینمتان، حتی راضی بودم به یک برخورد، به یک تصادف، به یک تلاقی، نمی دانم چه بود آنچه این اشتیاق را در من برمی انگیخت و تشدید می کرد ولی هرچه بود هیچ شاگردی را سراغ نداشتم که تا این حد معلمش را دوست بدارد، عاشقش باشد و برایش دلتنگی بکند. مدیر را کلافه کردم بعد از رفتن شما، از بس سراغ شما را از او گرفتم. می گفت نمرات ثلث سوم را که داده اید، رفته اید آقا! بی خبر. می گفت برای گرفتن حقوقتان هم حتی سر نزده اید، احتمال می داد که جبهه رفته باشید ولی یقین نداشت، من هم یقین نداشتم، تا وقتی با چشم های خودم ندیدم که بر بالای تل خاکی ایستاده اید. چفیه بر گردن و کلت بر کمر – و برای بچه ها صحبت می کنید، يقين نکردم.

آفتاب، چشم هایتان را می زد، برای همین دستتان را بر چشمهای درشتتان که در نور آفتاب جمع شده بود، حمایل کرده بودید، دست دیگرتان را هم به هنگام صحبت کردن تکان می دادید، با یک سال و نیم پیش فرق زیادی نکرده بودید. جز ریش هایتان که پرتر و بلندتر شده بود و رنگ چهره تان که آفتاب خورده تر و تیره تر. لباس نظامی به تنتان برازنده بود، شکیل تر از همیشه که کت و شلوار می پوشیدید. وقتی یقینم شد که خودتانید، نزدیک بود بی اختیار به سویتان خیز بردارم و فریاد بزنم: «آقای موسوی! من موحدی ام، شاگرد شما.» ولی این کار را نکردم، بر خودم مسلط شدم و پشت ردیف آخر، گوشهای کز کردم.