دانلود کتاب رها در باد اثر جوجو مویز pdf

فایل ممکن است بخاطر نمایش در سایت بهم ریختگی داشته باشد.

دانلود کتاب رها در باد اثر جوجو مویز pdf

هیچ وقت لباس زیری تو عمرم به اون شکل ندیده بودم، یا حتی چیزی شبیه به اون. فقط قدری نوار بود. همین. با خودم فکر کردم اگه اون رو بپوشم، گوسفندی نمیشم که مثل بره لباس پوشیده بلکه مثل گوسفندی میشم که تو كيف نخی گیر کرده.» ایوی نیوكامب خندید، و کامیل مکث کرد، چون نمی خواست کرمی که میزد برود توی چشمش. ایوی گفت: «باید لباسای این کاتالوگو ببینی. ببین چی میگم، کامیل عزیز، اصلا دلت نمی خواد یه روز سرد بپوشیش. به خاطر پارچه اش نیست . هرچند میدونی قبلا توی لباس فروشی کار می کردم، و رک بگم کیفیت اصلا دیگه بهش توجه نمیشه به خاطر این سوراخهای قرمزه که همه جاش گذاشتن!

سوراخ توی جاهایی که باورت نمیشد. خب، یه جفت ساق شلواری پیدا کردم، نمیشد تشخیص بدی از کدوم سوراخ باید بپوشیش.» کامیل موهای ایوی را که زیر هدبند کتان سفیدرنگ بود، رو به عقب نوازش کرد و دستش را به آرامی روی پیشانی اش می کشید. به عنوان لوازم جانبی یا هرچی که اسمشه… من نگاه کردم و نگاه کردم، ولی نفهمیدم نصفشون به چه دردی میخورن؟ آدم هم دلش نمیخواد ازشون واسه کاری دیگه استفاده کنه، مگه نه؟ یعنی نمیخوای سر از بیمارستان در بیاری و واسه ی دکترا تعریف کنی. من که اصلا بهشون دست نزدم.» کامیل وقتی ماسک کاملا روی صورتش اعمال شد، گفت: «خب، پس موفقیت آمیز نبود؟»

«اوه نه عزیزم، به نصیحتت گوش کردم، آخر سر دو دست لباس خریدم.» صدای ایوی پایین آمد و ادامه داد: «تا حالا تو سی و دو سال زندگی زناشویی، قیافه ی لئوناردو اون جوری ندیده بودم انگار دنیا رو بهش داده بودن.» مکثی کرد و گفت: فکر کردم کشتمش.» ولی دیگه راجع به اون تلویزیون کابلی حرف نمیزنه؟ همون با کانال های هلندی؟» «نه، یا این که بولینگ بره. لطف بزرگی بهم کردی کامیل. لطف بزرگ. میشه یه کم از اون پد چشم بهم بدی؟

سری پیش خیلی خوب بودن.» کامیل هاتون راهش را به سمت قفسه کج کرد و دستش را به طرف قفسه ی چهارم بلند کرد، جایی که پدهای چشمی جالب را نگه می داشت. امروز سرش شلوغ بود: معمولا این تعداد قرار ملاقات نداشت مگر این که عروسی یا مراسم رقصی در هتل ریویرا برگزار شود. اما با پایان شتابان فصل تابستان، تمام زنان شهر به خود می رسیدند، و خود را برای هجوم مهمان ها آماده می کردند. او در حالی که جعبه ها را لمس می کرد، گفت: «با اسانس چای می خوای یا خیار؟»