دانلود کتاب لنین اثر رابرت سرویس pdf

پیش نمایش

دانلود کتاب لنین زندگی انقلابی سرخ  اثر رابرت سرویس pdf

لنین و دوستانش در هیئت تحریریه ایسکرا، روز به روز از مزاحمت‌های پلیس مونیخ و ایالت باواریای آلمان نگرانی‌های بیشتری پیدا می‌کردند و به همین دلیل تصمیم گرفتند مقر نشریه ایسکرا را از مونیخ به شهر دیگری انتقال دهند. آنها باید شهر و کشوری را پیدا می‌کردند که پلیس آنجا کاری به کار مارکسیست‌های خارجی نداشته باشد و از بابت وجود آنها احساس نگرانی نکند.

سوییس گزینه مناسبی به نظر می‌رسید اما وجود پلیخانف در این کشور مسئله ساز بود. مجادلات لنین و یارانش با پلیخانف هنوز از خاطره‌ها پاک نشده بود و اعضای جوان‌تر هیئت تحریریه، طالب یافتن گزینه‌های دیگری بودند. سرانجام تصمیم گرفته شد مقر نشریه به لندن انتقال پیدا کند. مشهور بود که پلیس کلان شهر لندن نگرانی چندانی در باره انقلابیون خارجی و حتی معدود انقلابیون بریتانیایی که گاهی در تیررس توجهاتش قرار می‌گرفتند، ندارد.

شبکه پستی و امکانات فرهنگی لندن – کتابخانه‌ها، موزه‌ها و گالری‌های نقاشی ـ به خوبی هر شهر دیگر اروپایی بود. و به این ترتیب لنین و نادژدا چمدان‌ها را بستند و مونیخ را ترک کردند. آنها پس از اقامتی کوتاه در شهرهای کلن و لییژ، با استفاده از کشتی و سپس قطار در آوریل ۱۹۰۲ به ایستگاه قطار ویکتوریای لندن رسیدند. آنها بر حسب یک برنامه از پیش تعیین شده، با یک درشکه تک اسبه به محله سنت پنکراس لندن رفتند.

نیکالای الکسی‌يف مهاجر روس و حامی ایسکرا، قبلاً اتاق هایی را در این محله برای اعضای هیئت تحریریه و خانواده های آنها اجاره کرده بود. آپارتمان لنین و همسرش در بخش جنوبی پنتونویل رد، در میدان هالفورد شماره سی واقع شده بود. مارتف، پوترسف و زاسولیچ نیز در همان نزدیکی، در اتاق هایی واقع در خیابان سیدمت استقرار یافتند. خود الکسی‌یف کمی پایین‌تر از میدان هالفورد، در خیابان فردریک مستقر شد.

آنها به فاصله چند صدمتری یکدیگر قرار داشتند. الکسی‌یف همچنین ترتیبی داده بود تا ایسکرا در «چاپخانه قرن بیستم» در شماره ۳۷ کلارکن ول گرین، در انتهای فارینگتون رُد چاپ شود. موزه بریتانیا نیز در همان نزدیکی‌ها در خیابان گریت راسل قرار داشت. لنین از طریق روابط و تماس هایی که با آشنایان انگلیسیش داشت موفق شد توصیه نامه‌ای از آی‌اچ میچل، دبیر فدراسیون کل اتحادیه‌های کارگری بریتانیا، برای ثبت نام در کتابخانه موزه بریتانیا بدست آورد.

او با نام مستعار دکتر جیکوب ریشتر، توانست مجوز استفاده از کتاب‌های کتابخانه را کسب کند. او در اغلب روزهای کاری ابتدا سری به خانه های رفقایش (مارتف و دیگران) در خیابان سیدمت می‌زد تا هر کار ضروری‌ای را که به آنها ربط پیدا می‌کرد، انجام دهد و سپس به کتابخانه موزه بریتانیا می‌رفت تا زیر گنبد شیشه‌ای پت‌و پهن سالن مطالعه آن، در پشت میز شماره L بنشیند و غرق مطالعه شود.

لنین هر زمان که موعد چاپ نشریه فرا می‌رسید، علاوه بر کارهای مذکور، سری هم به چاپخانه خیابان کلارکنول گرین می‌زد تا بر روند چاپ نشریه ایسکرا نظارت کند. دامنه فعالیت سیاسی لنین محدود بود به منطقه کوچک مثلثی شکلی با سه رأس زیر: میدان هالفورد، خیابان گریت راسل و کلارکن ول گرین. او و رفقایش در هیئت تحریریه ایسکرا از محیط کار و زندگی‌شان رضایت داشتند…

آنها نه برای همکاری با جنبش کارگری بریتانیا، که برای تمرکز دادن بر فعالیت‌های تبلیغاتی خودشان به انگلستان نقل مکان کرده بودند. محلات سنت پنکراس و بلومزبری برای این هدف بسیار مطلوب و مناسب بود. علاقه لنین به لندن روبه رشد بود. لندن و ژنو شهرهای محبوب اروپایی‌اش بودند. (نقطه مقابل این شهرها از نظر لنین شهر «زشتِ» مسکو بود.) او در لندن از شر مزاحمت‌های اوخرانا در امان بود.

او دسترسی سریع و راحتی به کتابخانه های بزرگ یک چاپخانه مجهز و پیشرفته و یک شبکه ارتباطاتی کارآمد داشت. و همچنین می‌توانست از اوقات فراغتش در این شهر لذت ببرد. لنین و نادژدا صبح‌های یکشنبه برای شنیدن مباحث آزاد مردم و گروه‌ها به هاید پارک می‌رفتند. آنها از سوار شدن بر اتوبوس‌های بی‌سقف لندن و تماشای مناطق گوناگون شهر و فضاهای سرسبز آن از طبقه دوم اتوبوس لذت بسیار می‌بردند.