فایل ممکن است بخاطر نمایش در سایت بهم ریختگی داشته باشد.

مقاله ارتباط کلامی و غیر کلامی از دیدگاه اسلام

با وجود نقش و اهميت بسزايي که زبان يا ارتباط کلامي در تداوم حيات فردي و اجتماعي ما انسان ها دارد؛ با اين همه، بايد اذعان نمود که ارتباطات انساني محدود به ارتباط کلامي نمي شود، بلکه بخش چشمگيري از ارتباطات انساني از طريق ارتباط هاي غيرکلامي صورت مي پذيرد. ارتباطات غيرکلامي، تمام پيام هايي است که انسان ها در ارتباطات ميان فردي و عمدتا در تعاملات حضوري و چهره به چهره از طريق نشانه ها و علائم غير زباني به گونه اي مستقل و يا اغلب همراه با پيام هاي کلامي به يکديگر ارسال مي دارند. ارتباط هاي غيرکلامي طيف متنوعي از کنش ها و معاني رفتارها از حالات چهره، نوع نگاه، رنگ رخسار، تا نوع راه رفتن و نشستن، طرز لباس پوشيدن و نظاير اينها را شامل مي شود که هر يک به صورت خواسته يا ناخواسته پيام هايي را به ديگران انتقال مي دهند و مبناي شکل گيري برداشت ها و داوري هاي ديگران درباره ما مي گردند. با اين توصيف، درنگ در فرهنگ اصيل روابط اجتماعي اسلام و بررسي بخش مهمي از آيات قرآني و روايات ديني، نشان مي دهد که آموزه هاي جامع تربيتي و اخلاقي شريعت اسلام، قرن ها پيش از يافته ها و پژوهش هاي صورت گرفته دانشمندان، در کنارتوجه شاياني که به رفتارهاي کلامي و زباني داشته، بر اهميت و نقش رفتارهاي غيرکلامي از جمله گشاده رويي و حسن خلق به نيکي واقف بوده و در تحليل ماهيت و همچنين به کارگيري شايسته آنها در مناسبات انساني اهتمام و تاکيد بليغ داشته است.