دانلود کتاب پدر کشی اثر املی نوتومب pdf

فایل ممکن است بخاطر نمایش در سایت بهم ریختگی داشته باشد.

دانلود کتاب پدر کشی اثر املی نوتومب pdf

۲۸ اوت آن سه ۱۷۰ کیلومتر مسافت بین رینو و بلک راک‌سیتی را طی کردند. دو ساعت در جاده بودند و در بخش ورود به محل برگزاری جشنواره به خاطر صف طویل اتومبیل‌ها چهار ساعت معطل شدند. پاسی از شب گذشته بود که بالاخره رسیدند. به سرعت چادرشان را سرهم و نصب کردند و بلافاصله خوابیدند.

حدود ساعت یازده صبح جو از چادر بیرون آمد و بعد از آن همه انتظار به کشف محل برگزاری بزرگترین و پرسرو صداترین جشنواره آن زمان پرداخت: بیابان بلک راک؛ گودال عظیمِ دهانه‌ی یک آتشفشان، پوشیده از غبار سفید و احاطه شده با کوه هایی باریک و لاغر. نه نشانه‌ای از زندگی یافت می‌شد و نه ساختمان و سازه‌ای بیرون از فضای بزرگ اردوگاه دیده می‌شد. جو بیهوده در جست وجوی یک کاکتوس، مار، کرکس یا حتی یک مگس چشم می‌چرخاند.

نه جاده‌ای در کار بود، نه ردپایی. آنجا جز شن چیز دیگری وجود نداشت. جو با اطمینانی که دو سال در خود حفظ کرده بود، با خود گفت «پس قراره اولین تجربه م اینجا باشه.» آنجا با حال و هوای فرازمینی‌اش به نظرش فضایی ایده آل بود: رابطه عاشقانه باید چیزی می‌بود متعلق به سیاره ای دیگر. نوعی تداوم صوتی به واسطه نیمی از جمعیت بلک راک سیتی در آن محوطه وجود داشت.

نیمی از جمعیت آنجا یعنی کمی بیش از ده هزار نوازنده و موسیقیدان و از این دست. یک هفته تصور حتی یک ثانیه سکوت در آن مکان غیر ممکن بود. در طول این مدت، مبتدیان و اغلب نوابغ موسیقی قرار بود به بهترین اجراهای خود بپردازند. صدای ویولن، گیتار، کنترباس و سازهای دیگر با صفحه سینتی سایزر یا به صورت زنده، شنیده می‌شد.

موسیقی بی‌وقفه از بلندگوهای غول پیکر پخش می‌شد. راهی نبود جز عادت کردن به آن چند صدایی مداوم. گوش‌هایی که مانند گوش‌های جو تجربه شنیدن آن اصوات را نداشتند از تشخیص و تمیز دادن آن صداها از هم ناتوان بودند. به این ترتیب همه آن موسیقی‌ها در هیئت، یک صدای واحد بسیار بلند به سمت جو هجوم می آوردند؛ صدایی که جو در ذهنش آن را صدای برنینگ من می‌نامید.